Söz dinletemedim sen varken yüreðime, Sürüklenip durdum rüzgarýn önünde, Sonbahar yapraklarý gibi.. Yer yüzünde çamura batýp,dikene takýldým, Gök yüzünde bulut olup,borana katýldým, Kapýlýp gittim sevdanýn seline, amansýzca, Yosun tutmuþ taþlara tutundum,olmadý, Alýp baþýmý gitmek istedim, Bilinmeyen uzak diyarlara, Ama korktum; Sensizliðe,hasretine dayanamam belki diye, Yanýndayým da ne deðiþti, Ha uzaktayým ha yaný baþýnda, Bir tek gözlerimden uzak deðilsin, Hepsi bu…gitmesem de uzak diyarlara.
Çözemedim gizem dolu yüreðini, Anlayamadým sevip sevmediðini, Tanýmlayamadým sendeki beni, Var mýyým,yok muyum?, Gizlerinin arasýnda, bilinmez ama, Bu gidiþle ey cananým… Sen gizlerinle, Ben bilemediklerimle.. Yok olup gideceðiz bilinmeyen diyarlara.
Bir aðaç rüzgara gücü kadar dayanýr, Gücü bittiðinde, ya zayýf yerinen kýrýlýr, Yada kökten sökülür, Toprakta kök kalýr,yerinde iz býrakýr.. Kapanmasý zor bir çukur kalýr… Aðaç kalýr belki ama, Yapraklar uçar gider bilinmeyen diyarlara.
Bitip gidiyor ömür dediðimiz.. Elimizden bir kuþ gibi uçuveriyor.. Tutulmuyor uçan bir daha, gelmiyor geriye, Ne düþünmeye zaman var ne beklemeye, Bu hayatý, Bilen yaþýyor yanýna kar kalýyor Bilemeyen, baka kalýr uzaklardan, Ýçinde bir ah ,uçup gider bilinmeyen diyarlara. 27.10.10 Ýstanbul Ataþehir Küçük Ai Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Küçük Ali YILDIRIM çölçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.