GELDE YAŞA...
GELDE YAÞA…
Deðmeyin ne olur artýk yamacýma
Dökülmüþ yýkýlmýþ viraneyim
Tutunduðum tüm dalarým kýrýldý
Yok, olmanýn yolundayým
Ey ölüm gel artýk kolarýmý açmýþ seni beklemekteyim
Bana bu dünyada verilecek en güzel hediye sensin
Gel ne olur artýk dayanacak mecalim kalmadý
Al beni bu yalancý âlemin deryasýnda
Yýkýlmýþ yok olmuþluðumu daha fazla deþifre etme
Ne olur yarýnlarýmý görmeme müsaade etmeden al beni
Yýkýlýþýmý görmesin namert bakýþlar
Yýkýlýþýmý görmesin derdimi binlere katlayan goncalarým
Tebessümle bakan yüzler taþ duvara döndüler
Masumiyetimi kalleþçe sýrtýmdan vurarak aldýlar
Gözlerimin ferini bir anda alýp karanlýða gömdüler
Yýkýldým yaþamak artýk isyanlarýn vaktinde
Hüzünler artýk sýra, sýra taþýyacak mecal kalmadý
Dertler dersen binbir çeþit yüklenecek hal kalmadý
Umutlarýmý saldým gökyüzüne yitik masallar gibi
Hoyrat duruþumu namert kurþunlarla vurdular
Hadi ölüm gelde bu goncalarýmýn saltanatý olan hasreti bitisin
Tut ki yaþanýlmýþlýðýmý bin yýla verdin
Tut ki umutlarýmýn bitmesini dilerim
Tut ki bu nefese artýk layýk dilim
Titreyen benliðimin yaþam savaþýnda yenildim yitik kaldým
Hadi yalan dünyanýn yalan eteklileri
Hadi yeni den çalýn davulumu yedi göbek yedi ceddime
Bilinmedik kulaklara fýsldayýn yitikliðimi
Dilediðiniz namertliðin son sefasýn da mutluluðunuzu yakaladýnýz
Ölüm bile tatlý gelmezdi bu kadar sizin için
Yaþarken her gün öldürdünüz günde üç kere
Üç gonca üç can üç yavrum için
Mutluluk sizlerin yandaþý olmuþ umut seferberliðiniz
Þerefsizlik baþýnýzýn tacý
Hayâsýzlýk yaþanýlmýþlýðýnýzýn mukafatý
Derinden vurduðunuz paslý mermiler ödülünüz oldu
Utan ey ölüm utan ki bu nefesi halen bu yýkýlmýþ bedende taþýtýyorsun
Nazlý bir ceylanýn edasýdýr ölümün bakýþlarý
Bir anne þefkati idi ölümün son öpüþü
Ve bir namerdin son sýkacaðý mermi gibisin ölüm
Cesaretin yok cesaretin olsa alýrdýn bu nefesi þerefsiz dünyada
Yaþatmazdýn bu yüreðime üç beþ eteklinin þerefsizliðini
Ve hoyratlýðýmý ezdirmezdin sacý uzun olan hayýrsýzlara
Hadi uðruna savaþ verdiðim uðruna ölümü davet etiðim
Yüreðimin benliðimin üç parçasý
Satýlmýþ gecelerimin ilk alýcýlarý
Taþladýðýnýz hor gördüðünüz ayaklar altýna aldýðýnýz can
Bir zamanlar baba diye koþup sarýldýðýnýz adam…
Öldürdünüz beni sizler hiç gözünüzü kýrpmadan
Kýydýnýz bir zamanlar baba diye seslendiðiniz canýnýza siper olaný
Yüreðinin en hazin yerindeki yaralara tuz bastýnýz
Goncalar ölümü neden bana reva gördünüz
Neden bu hidet bu þiddet neden böyle bir son
Neden yitik býraktýnýz neden
Gözleriniz yüreðime hancer gibi saplanýr
Bakýþlarýnýzdan alevler sarar benliðimi
Ölüme koþarým hali ehvalinizi gördükce
Ölüm gelir benliðimi kabulnemez yitik kalýrým
Sizin olmadýðýnýz bir dünyanýn nefesine ihtiyacým kalmadý
Ölüm naþýmýn son perdesinde kalacak
Tesellim býrakýlacaðým son musalla taþý olacak
Benliðim den geriye sadece dudaklarýnýzýn arasýnda baba olarak kalacak
Diliniz söylerken yüreðiniz kabulenmeyecek
Bir babanýn son dileði o da yerine gelmeyecek
Ben dünümden bu günüme
Yarýnýmdan musalla taþýna ölüme koþarken
Geriye sadece býrakabileceðim
Kifayetsiz satýrlarým olacak
Ben karanlýktan aydýnlýða koþmayý býraktým artýk
Ölüm tek teselim oldu kefensiz leþ kargalarýna
Yüreðimi emanet edeceðim toprakta
Sadece mezar taþýmda Yaðmur Aleyna Onur yazýlacak
Ve geride býrakacaðým tüm anýlarým
Benliðimle birlikte toprak olacak
Toprak almaz beni derdim býrakmaz beni
Ölüm öper anlýmdan gözlerim bir daha görmez sizleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.