Avare gezer iyi not alamaz. Ýki saat bir sýrada kalamaz. Tükürse bir defa kessen yalamaz. Sevilmez kimseye tembel öðrenci!
Öðretmen derse girer ayaða kalkmaz. Anlamýþtýr öðretmen ona hiç bakmaz. Öðretmen,müdür hiç kimse takmaz. Kabadayýdýr biraz tembel öðrenci!
Sýnýfa gelir,defteri yoktur. Ýkinci sigara cebinde çoktur. Açýkmaz hiç o,karný hep toktur. Yemeðe pek gelmez tembel öðrenci!
Yazýlý nedir onu hiç bilmez. Kafasý kýzarsa derslere girmez. Ütüsüz pantolon imkan yok giymez. Beðenmiþtir kendini tembel öðrenci! (Trabzon 11Haziran 1962)
Müfit AKSAKAL (Toprak,Mir Yay. Ýstanbul 1995)
Sosyal Medyada Paylaşın:
velliköy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.