Sýtaram yok þu feleðin yanýnda,
Adým Abdil göbek adým Beþir’di.
Esrar denen kötü illet sonunda,
Alkol ile pençesine düþürdü.
Dinle size anlatayým derdimi,
Abim öldü kefenini serdiler.
Acep Mevlâm böyle bir dert verdi mi,
Hanýmýný zorla bana verdiler.
Nasýl olur aklým halâ almýyor,
Ýki çocuk bir de yengem aðlýyor.
Çok uðraþtým boþa koydum dolmuyor,
Kötü kader yüreðimi daðlýyor.
En sonunda razý oldum kadere,
Rüzgârýn önünde bir yaprak gibi.
Kalan ömrü fedâ ettim hedere,
Savruldu bedenim bir toprak gibi.
Sýlayý özledim gücüm yetmiyor,
Aþamadým boz bulanýk daðlarý.
Ocaðým daðýldý bacam tütmüyor,
Gurbette tükendi gençlik çaðlarý.
Son nefeste Azrailim geldi de,
Hani nerde Dudu Kýzým gelmedi.
Çoktan beri aðlayanlar güldü de,
Feridemin bahtý kara gülmedi.
Bayram gününde aramýzda bulunamadýn
Ruhun Þâd olsun.
...............Dudu AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.