Tuttuğun El Topraktan

Sersefil dünya
Sefil hayat
Baþýmýn üzerindeki gökyüzü
Ayaklarýmý yere basamadýðým toprak
Koklayamadýðým çiçek
Uzanýp da tutamadýðým el

Karanlýða dökülen gözyaþým
Göðsümün üzerindeki azgýn dalgalar
Aðustos ayýnda üþüten güneþ
Zemheri ayýnda yüreðimi yakan soðuk
Baþýmýn üstünde esen yel

Karanlýk gençliðim
Yüreðimi yakan sevdalar
Ýçimdeki öksüz çocuk
Ayaklarýma vurduðum pranga
Sürgüne gönderdiðim hayat

Berrak sular arasýnda kirlettiðim beden
Her gece gördüðüm kâbus
Vurgun yediðim deniz
Üstüme kirini boþaltan dünya
Dipsiz kör kuyularda harcadýðým hayat

Karlý daðlarýn ayazýnda boðuþtuðum eþkýya
Düþüncelere örülen örümcek aðý
Saçlara düþen kýraðý
Halin pervasýzlýðý
Sülüklerden medet uman beyin
Vücudun yediði kýzýl akrep zehri

Uzaklardan gelip bahçemde konaklayan misafir
Ümit baðýmda ümitlerimi yeþerten dost
Buzlu daðlarda yolun sonu
Sis çökmüþ daðlarýma kaldýr
Tuttuðun el topraktan
Altý üstü beþ metre bez oda pamuktan
Göz pýnarýndan süzülen tuzlu yaþ
Bir yol bulmuþ akýyor dudaktan

Göðsümün üzerindeki durgun nefes
Yürüyen ayaklar
Bahçemde konaklayan misafir
Merhamet beklemem kordan
Çal artýk o sýrlý kýpýmý
Çoktan döndüm gittiðim yoldan

Sosyal Medyada Paylaşın: