Dünyanýn tüm derdini gözyaþýyla ben çektim Kanayan yaralarda geceme hüzün ektim Akla gelen ne varsa acýlarý ben çektim Sevmeye tövbe edip her þeyinden vazgeçtim
Bilirim acýsýný kederlere düþenin Uykusuz gecelerde yatýlan bir köþenin Yar ardýnda aðlanýp içilen tüm þiþenin Sevmeye tövbe edip her þeyimden vazgeçtim
Üç kuruþa satýlan sevgileri de gördüm Tükennen hayallerde her gün çareler sordum Hasreti ilmek ilmek yar yollarýnda ördüm Sevmeye tövbe edip her þeyinden vazgeçtim
Geçmiþ zaman üstünden kavramýný yitirmiþ Her þeyden vazgeçmiþim beni candan bitirmiþ Ömrümden ömür alýp beni benden götürmüþ Sevmeye tövbe edip her þeyinden vazgeçtim
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.