Ben , ben olmaktan çýktým.
Ruhum parçalara bölündü,
Ýçimin grilerini görmekten
Korkar oldum..............
Küstüm aynalara bakamýyorum
Sessizim..................
............Mutsuzum.
Buruk bir tebessüm yüzümde
Dudaklarýmý mühürledim
Martýlarýn çýðlýklarýyla.
Vurgun yedi yüreðim
Denizin gri dalgalarýndan.
Yüzümde güzel anýlarým dondu.
Ben , ben olmaktan çýktým.
Umutlarýmý mezara gömdüm
Avuçlarýmda çaresizliðim var.
Karanlýk köþe baþýnda
Yalnýzlýðým sýrtýmdan hançerledi,
Damarlarýmda zehir,
..............Kalbimde acý sevdam.
Ben , ben olmaktan çýktým
Ötenazi yaptým,
Duygularýma, sevdama
Giydim beyaz kefeni .......
(Yaðan yaðmurun altýnda
Denizin siyaha dönüþtüðü anda
Çakýl taþlarýnýn üstünde
Gökyüzü gibi karanlýk ruhumla
YAZDIM BU ÞÝÝRÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.