Yaþ otuzbeþ diyebildiðim seneler gideli Þiire baþladýðým yaþ kadar zaman geçti Gönül her ne kadar ’’bayram yeriyim’’ dese de Belki bir otuzbeþ sene geçti bayram gideli Küskünlük dizboyu Ama kýrgýnlýk yok... Demek ki bana da böylesi düþtü Bayramsýz yaþamak.
Sanma ki dargýn ve mutsuzum Ya da hep hüzün doluyum Arada gelir böyle önemli günlerde Eksilenlerim eksilttiklerim
Bükerim boynumu Çenemde kalýr ellerim Ýçli bir türkü dolanýr dilime Kendi kendime söylerim.
Hani dal kýpýrdamaz Yaprak düþmez ya Yelsiz,yolsuz izbe bir karanlýðýn pençesine Düþer ya yüreðin Kalabalýksýndýr ama Kalabalýktaki çekilmez yalnýzlýðýn Tutar kolundan býrakmaz
Uzattýðýn eli tutan olmaz da Hep yanýndadýr, kadim dostun yalnýzlýk Sen, uzatmasanda elini Sarar seni
Þimdi ben mutluyum,ama Aklýma gelince; Yok, yine yok, üzülme! Denilen Ne kolay Üzülme demek Kahroluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
canbolat demirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.