ALATURKA AHMET

Kýzýmýz Cennet, Belçika’da doðma büyüme.
Ancak iki üç yýlda bir gidiyor köyüne.

Oðlumuz Ahmet, Türkiye’de berber çýraðý.
Avrupa için býrakacak usturayý taraðý.

Seksenli yýllarýn baþý, bilinmez kader, yazý.
Ahmet’in istediði Cennet; öz amcasýnýn kýzý.

Konu izdivaç ya, büyükler girmiþler araya.
Düðün, vize derken Ahmet gelir Belçika’ya.

Cennet, her Allahýn günü üç saat çalýþmakta.
Garip Ahmet ne yapsýn, Belçika’ya alýþmakta.

Ahmet, arada bir kaybolur; evden gider.
Cennet, biraz gerilir, durumu merak eder.

Meraklansa da “ya sabýr” demektedir Cennet.
Bunun sonu gelmezse Cennet geçirecek cinnet.

Cennet: “Yeter artýk Ahmet, iyi deðil bu gidiþin,
Bir derdin varsa, bilmeli bunu elbet eþin.”

Önce cevapsýz kalýr Cennet Kýz’ýn sorusu.
Cennet “bekle” der, çýkar bunun kokusu.

Sorular ýsrarlý! Ahmet suskun, yere bakar.
Ve nihayet aðzýndan “camiye” lafý çýkar.

Cennet: “Cami sýr mýdýr, izin mi vermedik,
Evde hiç seni namaz kýlarken görmedik.”

Ahmet: “Namaz anlaþýlmasýn, cami dedimse,
Bu apayrý bir durum apayrý bir hadise.”

Alafranga olunca evdeki bu tuvalet.
Ancak alaturkada rahatlýyor bu Ahmet.

Alafrangada def i hacet deðil marifet.
Tam anlamý ile yapýlmýyor ki taharet.

Bunu duyanca Cennet kahkahayý patlatýr.
Bu olayý herkese, çok geçmeden anlatýr.

“Alaturka Ahmet”tir, Ahmet o günden beri.
“Alaturka” ileri ve “Alaturka” geri.

Ahmet’in alafrangada aðrýr olmuþ dizi.
Ahmet baðevine de yaptýrmýþ bir jakuzi.

HAKÝKÝ KABAKÇI

Sosyal Medyada Paylaşın: