NE ACELEN VARDI ANNE

ne acelen vardý anne
biraz daha bekleseydin olmazmýydý.
düþürürken rahmine beni, vuslatmýydý hayalin,
elinde kaleminle yazdýn anýnda kaderimi.
ne hazýrladýn, ne anlattýn sen bana,
bu çileli ömrün, çilelerini hiç anlatmadýn.
insanlarý, sevgiyi,aþký ihaneti neden anlatmadýn anne.
ayptý
günahtý
yasaktý degilmi?
býraksaydýn
böyle bir bayram arefesinde
düþtügüm kuyuda kalsaydým anne.
öyle gitmeliydim çocukluk düþlerimle.
elimde peynir ekmekle,
çocuksu masum ve temiz yürekle.


sen


bin ümitle girdin hayatýma
yaþanmamýþlarý yaþattýn bana.
nede çok inanmýþtým sana,
bilseydim vuracagýný hiç adarmýdým hayatýmý sana.
havvanýn o saf temiz haliyle geldin,
þeytanýn binbir haliyle gittin hayalimden.



ey kalp


bin defa parçalanmayý,
b,n defa kahrolmayý hakettin.



ya gözler


isa gibi çarmýha gerilmeli,
ateþten millerle yok ediþi hakettin.
asla görmemeliydin sen bir daha.





ben


aþýgým diye inanan aptal,
çýk þimdi sorunun içinden hadi çýk.
at kalbini, gözlerini, mrünü.
git istedigin yerde yaþa









yaþayabilirsen eger,
ve
elveda bana sonsuza kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın: