BİR BEN ÖZETİ
Ben insanlýk adýna bir þeyler yazýyorum,
Kendimi de yazarým arada çaktýrmadan.
Allý pullu ne yorum ne takdir istiyorum,
Hudutlarý korurum ucunu kaçýrmadan...
Ýlk sözümdür her zaman, Allah’ýn kelâmýndan,
Güzeller arasýnda, bir dostun selâmýndan,
Elim ikrâmda açýk, olmadým alanýndan,
El verirken kolumu kimseye kaptýrmadan...
Tek kelime riyanýn bulunduðu yerlerde,
Çift ayaklý dolaþan insan görünürlerde,
Ne kahpelikler gördüm, sözüm ona erlerde,
Ben çizgimde yürüdüm doðruyu saptýrmadan...
Fani gördüm dünyayý, benim içimde ülkem,
Tapusunu verseler, ne çýkar fani iken,
Sayarým ve severim, budur kalýcý ilkem,
Getiririm hizaya aleni saldýrmadan...
Kalem ýsrarcý oldu bir beni yazamadým,
Ýsteyenler çok var da, kuyusun kazamadým,
Aðladým üzülerek kimseye kýzamadým,
Dövdüm nicelerini kolumu kaldýrmadan...
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.