GÜNEŞE BAK

Bezm-i Cihan, bana küsmüþ
Üryan geldim, þu Dünya’ya.
Muhabbetim, hep dürüstmüþ,
Giderken de, kaldým yaya.

Baþýmýzdan, bizi süzmüþ
Doymamýþ ki, ye ha ye ha.
Ruhu hayýn, cismi süsmüþ.
Durmamýþ ki, vur ha vur ha.

Mazlumlarýn, hepsi ürkmüþ
Dedeleri, kahraman ya.
Aslý yiðit, soyu Türk’müþ
Þu koskoca, tarih var ya

Þimdi neden? Cehpe düþmüþ
Sahip çýkýn, davanýza.
Beraberlik, sanki göçmüþ.
Göstermeyin zora rýza.

Bil ki Ced’din, günü görmüþ
Tarih yazmýþ, sýra sýra.
Bu Vatan’ý, kanla örmüþ.
Durma artýk, basma faka.

Süleyman’da, bir mühürmüþ
Aman verme, sakýn yýlma!
Sen de ki aþk, öldürürmüþ
Güneþe bak, haydi durma!



YÜREÐÝNE, NEFESÝNE SAÐLIK CAN HAYRÜNÝSA ABLAM,

SES OLAN YÜREÐÝN ELLERÝNDEN ÖPÜYORUM, SEVGÝLERÝMLE..



Sosyal Medyada Paylaşın: