Katrana bulansa da gözlerimin karasý Yine de çatýlmazdý kaþlarýmýn arasý Bir vefasýz yar için geçti ömür dediðim Ne senin nazýn bitti ne gönlümün yarasý.
Bakýþlarýnda dondu, buz kesti bakýþlarým Kafesler açýlýnca azat oldu kuþlarým Yüreðim konuðunu gönül köþküne alýp Hasretle kucakladý, yaza döndü kýþlarým.
Gözler, gönül birlikte ayný noktaya baktý Göz, yaþlarýn sakladý, gönlü hüzne býraktý Söz anlamý yitirdi, kelimeler anlamsýz Mustafa’yý od deðil, dostun bir ahý yaktý.
Çanakkale 12/11/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Berçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.