BİR ŞARKI VAR İÇİMDE..

sakin bir akþamüstü sessizlik hakim
içimdeki hiç görmediðim bu yabancý da kim
sessizliði bozmaktan korkar gibiyim
aklýma gelen þarkýyý haykýrmýyorum avaz avaz
oysa nede çok istiyorum...
biraz daha aðýrlaþýyor adýmlarým
sanki yýllarý geçirebilecekmiþim gibi..
geri dönmekte geçmiyor aklýmdan
sanki anýlarý silebilecekmiþim gibi..
rüzgar hafifçe ürpertiyor tenimi..üþüyorum
etraftakileri izliyor daha da yalnýzlaþýyor varlýðým
hep bir telaþ var ,onlara karýþmaktan korkuyorum..
ben susmaya programlanmýþým doðarken
konuþup bozulurum diye put kesilip. sadece yanýyorum
bildiklerim sandýklarýndan ne de çok oysa..
kötülükleri görmezden gelip.. iyiye eyvallah ediyorum sadece

o þarký yine geliyor aklýma ,
bu sefer biraz daha kuvvetlenip boðazýma yükseliyor
yine yutuyorum gerisin geriye
ve anlýyorum ki yuttuðum sözlerin þarkýlarýn
lanetini yaþamaktayým gene
huzura kavuþamaya özenmeyen telaþýmýn
ellerine düþmüþ, savunmasýz, çaresiz ve imkansýzým
bir damla sevgiye muhtaç ama o sevgiden kaçak
bire bin yaþanan acýlarým yayýlmýþ salkým saçak
þarkýlarýn yakýcýlýðýna teslim olduðum yeter diyorum
bu sakin akþamüstünde deliler gibi
pöykürmek istediðim þarkýyý hapsediyorum derinlerime
belki fazla yaþamam ama onu da hayata getirmeyeceðim..
ben þarkýlarýn onlar da benim esirim olacak
yalaný fazla kaçmýþ bu oyunlar denizinde...








Sosyal Medyada Paylaşın: