Geç Kalmışım Meğer Anlamak İçin...

Anlamalýydým ben üzüldüðümde kýlýný kýpýrdatmamandan,
sadece iþin düþtüðünde aramandan. "N’aber, nasýlsýn" lâfýnýn arkasýna
"Bir görüþelim mi?" ekleyememenden, anlamalýydým sevgisizliðini...

Ben, seni görmek için sýnýrlarýmý zorlarken,
senin umursamamandan, alaycý konuþmalarýndan,
ya da senden vazgeçerim diye korkup
önüme bir parça yem atmandan anlamalýydým...

Ben, hayatta hiç kimseye bu kadar sabýrlý
bu kadar mülayim davranmamýþtým oysaki.
Severdim özgürlüðümü, asi olmayý, bir bardak suda
fýrtýnalar koparmayý, kimseye hesap vermemeyi...
Bir bunlarý severdim bir de seni sevdim...
Sevgilin deðil sevdiðin olmayý istedim....

Ýlk defa biri benden hesap sorsun istedim, bir açýklama beklesin.
Bu biraz açýk deðil mi ya da "Hayýr bir yere gitmiyorsun,
evde oturuyorsun" dan baþka bir þeydi bu...
Beni sorgula, duygularýmý sorgula istedim. Olmadý...

Ne kadar da kolaydým senin için, ne kadar da zahmetsiz...
Tabiiki, bocalardýn, emindin düzgün insan olduðumdan
hayatýnda hiç karþýna çýkmamýþ kadar düzgün,
emindin seni çok sevdiðimden ve düþündüðümden;
öyle olmasaydý her probleminde ilk beni arar mýydýn?

Nedenleri, niyeleri merak etmedim hiç, inan etmedim...
Bu kadar sevgisizliðinde seni nasýl bu kadar sevdim, onu merak ettim.
Benim için ne düþündüðünü, beni nasýl gördüðünü,
sendeki beni merak ettim...

Artýk hayal kurmuyorum, geçmiþe bu kadar baðlý olmamýn sebebi;
o zaman çok mutlu olmam bunu biliyorum... Þimdi tekrar
baþlasak da, yalnýzlýðý paylaþsak da sana gönlümü açabilir,
gözüm kapalý güvenebilir miyim sanýyorsun?

Þimdi artýk tek baþýnayým...
Hiç deðilse hakkýný veriyorum yalnýzlýðýn.
iki kiþilik kocaman bir boþluktansa
sensizliði ve yalnýzlýðý yeðlerim...

Artýk kendimi görmemek için aynalara bakmýyorum,
üþürüm diye kazaðýný giymiyorum,
aðlarým diye türkü söylemiyorum.
Belki de sen haklýsýn!
Artýk ben bile kendimi sevmiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: