Gecenin bir yarýsý uyanacaksýn
Yataðýnýn bir köþesinde korkuyla kalacaksýn.
Uyumaya çalýþtýkça dünyan kararacak
Rüyalarýn karabasana dönüþecek
Yýldýzlarý gökyüzünde göremeyeceksin
Saatler hep ayný yer kalacak
Zaman uzadýkça uzayacak
Ýþte o an anlayacaksýn
Beni kaybettiðini.
Güneþin bile karanlýk doðacak
Gözlerin güzellikleri göremeyecek
Nefes alamayacaksýn
Kalbin acýlardan sýkýþacak
Denizin sakin sesini kulaðýn duymayacak
Aþk kokan þarkýmýzý dilin söylemeyecek
Gülen yüzün gül misali solacak,
Kuru bir yaprak gibi oradan oraya savrulacaksýn
Ýþte o an anlayacaksýn
Beni kaybettiðini.
Nefes nefese çýlgýnlar gibi koþacaksýn
Karanlýk sokaklarda beni bulma umuduyla çýrpýnacaksýn
Yüreðin acýlardan burkulacak
Benliðin sýzým sýzým sýzlayacak
Ýlk buluþtuðumuz yerde beni arayacaksýn
Bulamayacaksýn……….Bulamayacaksýn
Baþýný ellerinin arasýna alacaksýn
Kara kara düþüneceksin
Bil ki!...
Her þeye çok geç kalmýþ olacaksýn
Ýþte o an anlayacaksýn
Beni kaybettiðini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.