Korkuyorum, Her geçen bulut Rahmet nazarýyla Bakmadan geçiyorsa topraðýmdan, Karanlýk dehlizlere çekilmiþse ruhum, Kurumuþ için için Bencil yalnýzlýðým...
Çok derin sýzý, Nasýl anlatýrým. Geceydi, Bu gün dedim anneme Neden güneþ görünmüyor, Gecenin en koyu anýnda Þafak, hani sökecekti, En derinde biriken Basiretsizliði mi. Sarhoþluktan nasýl çýkarým? Bak, göðümde yeniden þimþek çaktý Yýldýrýmlar kadar çabuk mu bitiyor aydýnlýðým.
Yaðmur topraða düþer Her damla su Hayat verir Kuru tohuma. Kaç çeþit çýkar bundan. Ya benim çorak gönlüme Ne zaman yaðacak rahmet yaðmurlarý Hep Saðnak saðnak yaðan, Karanlýklarda mý Kalacaðým...
Düþtüðüm çukurdan çýkmalýyým yükseðe Her damla yukardan aþaðýlara düþerken Çýlgýn bir akýbete yol alýr: Hayat, bir damlanýn ömrü kadar kýsa, Hayatýn kökleri kainat kadar yaþlý.
Rahmet rahmet yað gönlüme Gökten yaðmur gibi inen Hak sözü Kur’an. Her bir ayette dirilir ruhum Ben sýrýl sýklam vahyin anlam Irmaðýyla yundum.
Senin gönlünü yeþertecek Baþka bir kaynak varsa, Su kadar aziz, Vahiy kadar gerçek, Haydi çekinme söyle. Baþka bir güzel söz var mý? Allah’ýn tenezzül ettiði insan Kur’anla temizlen, Yun gökten inen vahiyle.
(Kasým 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.