Gün Batımı!

Ýyotlu yollarda ,adýmlarýmý sayarken
Sýðýsýnda denizin yürüyordu bir ihtiyar
Aðýr aðýr,yýllarýn aðýrlýðýnla
Çelimsiz bitkin yorgun
Damarlarý mor yeþildi
Kýrýþmýþ yüzünde çizgi çizgi
Yaþadýðý hayatýn yollarý
Titriyordu elleri dudaklarý
Yolun sonu iþte diyordu
Donuk gözlerinde yaþadýðý sevdasýnýn
Resimleri vardý
Anlatýyordu bana ,soluk alarak
Baharlarýný
Karlý saçlarým olsada
Yüreðim hala sýcak derken
Boþ ellerini uzattý
Gözlerinden aðýr aðýr süzülüyordu
Damlalar
Gün batýmý baþladý artýk
Hayat dört mevsim yavrum;

Denizin tuzuna gözyaþlarým karýþtý
Yandý yüreðim,çabuk geçen baharlara
Uzaklardan kulaðýma

Ney sesleri yaylýyordu
Acýydý hazindi
Aklýmda kalan ihtiyar adam!

Oya Gedik
Üsküdar/Kýzkulesi
2008


Sosyal Medyada Paylaşın: