Bir kadýn vardý. ( Yaralarým için. Ateþlerim ve ýhlamur çayý…) Merdivenlere oturup aðlamýþtýk. Allah’ým beni affetsin ama Çok sevmiþtim.
Otlarý sever misin? Onlar yeþil olur ve küçük Eline dolanýrlar tutunca. Senin ellerin otlarýn arasýnda ve Erguvan dallarýnda yaþar. Erguvan dallarýný severim.
Poyraz Ýyi bir rüzgardýr ama üþütür seni Sen soðuk yerlerde duramazsýn. Ben oysa kuzeyi ve çayý da çok severim. Çay sýcaktýr. (Ve hep iki tane söylenir) Sen gitsen de ben o bardaðý tutarým. Elim ýsýnýr. Ben poyrazý da çok severim.
Sarmaþýk yalnýz kalýrsa büyüyemez. Yere düþer. Ama yine yeþil kalýr. Anne.
Ben lodosu ve söðüt aðaçlarýný sevmem.
Önder Karadeniz Sosyal Medyada Paylaşın:
Önder Kızılkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.