MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Oyun Bitsin Abdullah
hocaoğlu

Oyun Bitsin Abdullah


Yalnýz yaþýyordu Abdullah

“Yaþamak” denirse tabii buna…

Ormandaki bütün aðaçlardan uzak

Ýri ve gölgesiz bir çam gibi tek baþýna.

Yýllar akýp gitmiþ de sular gibi

Boþa koymuþ dolmamýþ

Doluya koymuþ almamýþ

Ne etsindi Abdullah…



Abdullah’a boy pos vermiþ

Kaþ göz vermiþ

Biçimlice burun vermiþ

Lâkin

Koklayacak gül vermemiþ Allah.

Sillesini feleðin muhkem yemiþ Abdullah

Yere tükürse ayýp, göðe tükürse günah

Ne etsin ki Abdullah…



Abdullah’a araba vermiþ, at vermiþ

At gibi bir avrat vermiþ

Bir düzine evlât vermiþ

Lâkin

Tutunacak dal vermemiþ Allah.

Ne böyle kahýr görmüþ ne böyle dert Abdullah

Her bir þeyi muntazammýþ

Topraklarý da gümrah…



Abdullah’a sürü vermiþ, çoban vermiþ

Tarla vermiþ, saban vermiþ

Ekinini yaman vermiþ

Lâkin

Harmanýný savuracak yel vermemiþ Allah.

Ne etsin ki Abdullah…



Ne mi etsin Abdullah?

Gene kendi bilir ya

Topraktan yorgan bulsun

Bir yaðlý urgan bulsun

Ulu bir çam dalýna ebediyen kurulsun

Nefes alýp vermeyi kalanlara býraksýn

Koysun gitsin Abdullah



Sanki duydu da beni

Bir oh çekti derinden

Sonra kendi kendine:

“Çelik çomakmýþ hayat

Olan biten fasarya

Topraðýn üstü dar ya

Hiç tereddüt etme sen

Altý boldur inþallah…

Sabah giydiklerini soyun gitsin Abdullah

Akþama daha var ya

Yeter bunca çektiðin

Vur tekmeyi sehpaya

Oyun bitsin Abdullah…"



Ahmet KÖKEN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.