SELAM VERDİM
Selam verdim güzellerden birine
Ben minnet ettikçe naz etti bana
Hep dinledim susup döktü içini
Cümle dertlerinden söz etti bana
Kendi dertlerimi unuttum gitti
Ne yüzüme baktý ne elim tuttu
Sonunda yüreðim eridi bitti
Tatlýmý balýmý tuz etti bana
Dolandým da durdum boþu boþuna
Bakmadý hiç gözden akan yaþýma
Ýþte kaldým þimdi kendi baþýma
Çileyi cefayý haz etti bana
Gelmedi baharým çýkmadým kýþtan
Hayal de tükendi vazgeldim düþten
Acý sözleriyle incili diþten
Coþkun yüreðimi buz etti bana
Aralaþtý artýk virandýr baðlar
Dumanlý karanlýk þu yüce daðlar
Gezdiðim düzlükler ulu ovalar
Dereyi tepeyi düz etti bana
Ýþte budur ahval yare bildirip
Usandýrdý artýk hem de yýldýrýp
Bakýp da yüzüme yüzün kaldýrýp
Kaþlarýn eðdirip göz etti bana
Dedesultan naçar þimdi neylesin
Çekildi üstümden yarin gölgesin
Susuz kaldý gayri ova yaylasýn
Baharla yazýmý güz etti bana
Abidin DEDE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.