Aşk Saltanatı
Velevki aþk benliðini esir aldý,
O zaman yapacagýn hiçbirþey yok gönlüm benimse bu hanedaný.
Düþtüðün çukurdan niyetliysen kalkmaya ve gitmeye ileri,
ilk önce çýkar o üstündeki zulmet elbiseni...
Velevki aþk acýttý her zerreni ve akýttý gözyaþlarýný,
Ziyaný yok gönlüm bilki kirli yüzünü yýkadý.
Sabretmeyi bilmiyorsan ve bilmiyorsan tam teslimiyeti,
Hemen bir býçak al ve kes bileklerini...
Velevki aþk mecnun etti seni,daðlara çýkarttý,
Asýl sen oradan gör saltanatý,tahtý.
Yýrt perdelerini gönlüm,taný dünyayý nefsi,
Anla bir anlýk heves geçici hepsi...
Velevki geçtin her sýnavý,dost edindin padiþahý,
O anki deccal gelse ölüm gülümsetir adamý.
Ve bilirsinki gönlüm hala bir kölesin,deðilsin ne bir sadrazamý,ne bir veziri,
Çünkü bu aþk saltanatý;Yüce Mevla’nýn bir lütf-ü inayeti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.