hâl-i pür melâlimiz
Gölgeleri uzayýp gitti bazý zevatýn
Demek ki ufkumuzdan güneþ batmak üzredir
Modasý var beþ para etmezlere biatýn
Adamlar adamlýðý çöpe atmak üzredir
Yön karýþtý, levhalar, iþaretler ayarsýz
Yer yarýlsa, gök çökse yine efrat duyarsýz
Bir nesil geliyor ki gayesiz hem þiarsýz
Bu amansýz manzara gelip çatmak üzredir
Tadýmýz kaçtý bizim, tuz hýyardan bîhaber
Bacýmýz, evladýmýz hayâ, ardan bîhaber
Kýrk mevsim geldi geçti nevbahardan bîhaber
Ömrümüz bir tufaný yine tatmak üzredir
Ey sükûtu çýðlýðýn gölgesine gizleyen
Ey kendi kýt aklýnýn çizgisini izleyen
Ey özünün dýþýndan bir kahraman gözleyen
Güvendiðin dað bile seni satmak üzredir
Bir türkü tuttur bari; “boþver, aldýrma gülüm”
Sana deðmez mi sandýn seyrettiðin bu zulüm
Hani kaçýp durduðun bir gerçek var ya, ölüm
Kendisini yeniden hatýrlatmak üzredir
Sosyal Medyada Paylaşın:
sükut-ve-çığlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.