Sokaktaki kedilerin gözlerinde çizilmiþti ayrýlýk resimleri Ruh küheylandý bir kere uyanmýþtý Solgun zaman çiðdemlerin beyazlýðýna yansýmýþtý az ötedeki kýrlarda Batýk gemiler artýk gelmiyordu gözümün önüne Tüm dikenler minyatür kuþlarým gibi acýtýyordu tenimi Sensiz soluduðum bu yerler fazla geliyordu üstüme Atlar yelelerini hazýrlýyordu pan’ýn flütü susarken Ve daðlar biat ediyordu tepedeki sislerin þarkýlarýna Su yutuyordu mah yansýmasýný kalbimdeki karakalem çizik atarken Aþk bu kadar mý solgundu gece ayazýnda düþen buz Gözlerimde iri salkým sarkmalarýn Yokluðun vuruyordu içimi Tepedeki rüzgâr gibi sen de gidiyordun Ve benim odamda dönen plak yalancý bahardý Karmaþýk rüya görüyordum o an Yüzün ellerimde güneþ acýdan kýrýþtýrmýþ Gölgelerinde yangýnlar çýkýyordu dilim lal Küçük bir el aralýyordu kalbimi Ýçimdeki çocuk dökülüyordu Uzak kentle konuþmak istiyordu Yaðmurda yürüyene, yaðmuru içine çekene, yaðmurun sesine
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.