10 KASIM (1881- ....)
On kasým 1938 de, saat dokuzu beþ geçe,
Þiddetli bir depremle sarsýldý Dolmabahçe
Kaybýmýz çok büyüktü, ateþ düþtü ülkeme
Güneþ bile saklandý, kapkaraydý perþembe.
Ýnanmadý hiç kimse, isyan etti fecire
Aðladý bütün vatan, yaþlýsýyla genciyle
Hasret mi kalacaktýk? Artýk mavi gözlere
Kim önder olacaktý, kartal uçup gidince.
Gelmezdi zinhar artýk, böyle büyük mucize
Kurtuluþ destanýný yazmýþtý zaferlerle
Bir devrim yaratmýþtý, koyduðu ilkelerle
Özgürlüðü borçluydu Millet’im Atatürk’e
Unutmak mümkün deðil nice 10 kasým geçse
Nifak sokmak isteyen, doymamýþ halen derse
Deðil bir kaç çapulcu, bir kaç yobaz müsvette
Feriþtahý gelse de, unutturamaz kimse
Sahip çýkar bu Millet laik Cumhuriyet’e
Asýrlar boyu yaþar yaptýðý devrimlerle
Sarsýlmaz bu emanet, heveslenmesin kimse
Süsleyelim Vatan’ý, kýpkýzýl çiçeklerle.
Tükenmeyen sevgiyle, anýyoruz özlemle
Cismi Anýtkabir’de, ruhu halen bizlerle.
Öyle bir sevgi ki bu kapanmayan bir perde
Bir güneþ gibi doðmuþ, yaþýyor gönüllerde.
Ölmedi, ölmeyecek nakþ ettik yüreklere
Al bayrak gölgesinde, yaþattýk resimlerde
O resim inmeyecek duvardan nesillerce
Kýrýlýr hain eller, hele bir deneyin hele!
BÝR CUMHURÝYET KADINI; SEVGÝLÝ HAYRÜNÝSA ABLAM
SES OLDUN ÞÝÝRÝME, TÜM CUMHURÝYET KADINLARI VE
TÜM CUMHURÝYET EVLATLARI ADINA SONSUZ TEÞEKKÜRLER..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.