kapý aralýðýna teyelli düþler kalýr geriye
bir de teyemmüme zarflanmýþ arzular
mutlak deðer bir sevdadan
/sevmiþtik/ kalmalý en azýndan...
hani
hatalar sollar bazen,otoban hýzýyla
yol çizgileri kavga eder insanla
gittikçe uzaklaþýr yollar
bir þerit gibi geçer önünden,kaybettiklerin
hep uzaktýr ya gidenler
bir kýrýk naðme alýr seni bindirir üzerine
dalarsýn göz kýrpmadan ummanlara
konuverir bebeklerin
hafif iç çektiren
tebessümle harman anýlara
’’eskidendi çok eskiden’’
acýya bulanmýþsa yaþanmýþlýk
tutsaktýr,asýlmayý bekler gibi
dört duvara hapistir anýlar
çýkamaz dýþarý!
kurumadýkça , kopmadýkça kökü
ölmez ya çiçekler
azgýn bir nehir mesela
arada, azalýr,kývrýlýr,döner
ama bir þekilde içini döker
ne engel tanýr ne de önüne konan set
iþi direnmektir, aþkla akmak inadýna
ki;sevda önsözünün birinci ilacýdýr
aþk;
kökünden ç ý k a m a y a n asal bir acýdýr!
her þeye raðmen
sevdiðinin
sevda çatýsýnda oturur
bir nehir gibidir
doðarken
yataðýný kucaklarken
diridir
ve hep
kollar(a) ayrýldýðýnda ölür...
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.