SIRATTA DENGESİNİ KAYBEDEN AKLIM...
Ýçimdeki çocuk korrkulu gözleriyle saklandý,
Kýrmýzý çeraðý düþtü gökten,yaðdý ayrýk kalplere,
Hoyrat bir rüzgar gülme seslerini yasakladý o evde,
Sýratta dengesini kaybeden aklým asýlý kaldý iplerinde...
Boynu bükük yetim akþamlar el salladý neþesine,
Ahlar,vahlara karýþý eve gelenlerin aðýt sesleriyle,
Bizede en kaynar gözyaþlarý,kan oturdu gözlerimize,
Sýratta dengesini kaybeden aklým asýlý kaldý iplerinde...
Bir opera sahnesinde þu an,beynim,bir kadýn aryasýnda,
O an simsiyah döner herþey ,bir sis bulutu kapladýðýnda,
Sanki söktüler zavallý kalbimi koymadýlar bile vazoya,
Sýratta dengesini kaybeden aklým,asýlý kaldý iplerinde...
Ta,ki önü yuvarlak ahþap rengi, telefonun çaldýðýnda,
Açmaya tövbeliydim oysa,açtým þu ellerimin zoruyla,
Bir ses,umudu koluma taktýðýnda,gözlerim parladý o anda,
Sýratta dengesini kaybeden aklým asýlý kaldý iplerinde...
O AHÞAP RENGÝ GÜZEL TELEFONUN AHÝZESÝNDE,
EN MUHTEÞEMÝYDÝ HABERÝN ,O AN GERÝSÝNDE...
BÝNAY SEYMEN
7.11.2010
SALÝHA HANIM GÜNLÜÐÜ 1974
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.