göç kızı

bir yeþil dal kýrýldý
tomurcuða durmuþ
filizinden..

gözlerini demledi
sýcak suda
yüreðinin ateþinde
kuruttu
gözyaþlarýný...


gül
diyordu
özlemle
yanmýþken
þehrin tüm ýþýklarý
ve
umarsýzlýk kapamýþken
kapýlarý
gül...

bedri rahminin
kara saplý býçaðýydý
bu
faruk nafizin
kýskançlýðý
cahit sýtkýnýn
haydi abbasý..

göç kýzý
sevdayý
daðlara vurmuþtu
özgürlük
bir deli rüzgardý
saçlarýnda

yüreðindeydi
bohçasý
diyar diyar
iklim iklim
izini sürdü
bir delikara ýþýðýn...

göç kýzý
göçtü
gücendi
tükendi yollarda
yýllarda

bir aðaç
bir ulu çýnar altýnda
döktü bohçasýný
dallara baðladý
al yeþil çaputlar gibi
umutlarýný...

08/11/2010
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: