Dönmüyor Anne
DÖNMÜYOR ANNE
Mezarlýkta aðlayan, birini görürsen
Belki de o benim için, aðlýyor anne
Ellerini öpmeden, burada ölürsem
Bana hakkýný helal et, dönemem anne
Beni arayan varsa, mezarlýkta bulsun
Sevdiðime de saçýný baþýný yolsun
Mezarýma ektiðiniz, karanfil olsun
Gelir gider mezarýmý, sularsýn anne
Mezarýmýn baþýna, bir selvi dikilsin
Ecel geldi gidiyorum, dünya yýkýlsýn
Geceleri baþucumda, mumlar yakýlsýn
Orasý çok karanlýktýr, korkarým anne
Adým Midayet’tir benim, yatarým handa
Bir umut bile kalmadý, çýkmayan canda
Adým þaným kalsada, bu yalan dünyada
Sakýn aðlama, gidenler dönmüyor anne
(0450) Ocak 2001
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.