Ayyuka Çıktı Yokluğun

Söküp çýkardým seni yerleþtirdiðim en sýcak yerimden
Býraktýðýn boþlukta büyüler bozuldu
Can yandýkça anlaþýlýyor yokluðun
Acýyla doldurup kapattým yaralarýn üstünü
Soðuttukça dondu kan izlerim


Öðrendim; her yokuþa yürek sesiyle çýkýlmýyor
Masumluðumuz yetmedi yakarýþlara
Ritimleri ezberledim titrekliðimde
Yakýþmýyor ürkeklik benliðime


Ateþ gömleðimi sýyýrdým üzerimden
Emanet ruh giydim tenim içine
Diþlerimi bileyliyorum
Sessiz kinler besliyorum
Nefreti hiç sevmezdim ya neyse
Bu korkusuz cesaretim gidiþlerden hediye


Akýllandým ;
Geçmiþi dövmüyorum anýlarda
Toz dumanlara yelken açýyorum feryatsýz
Zamansýz ayrýlýklar þehrindeyiz
Manþetlerde gün konusu ; kimsesizliðimiz
Dokunsalar hüzün akacak damarlarýmýzdan
Esmer geceler yorgun, bitap savaþçý
Yokluðunu hissediyorum avuçlarým kapalý
Yosun tutuyor gözlerim sensiz kalalalý
Ayyuka çýktý yokluðun
Çýplak kaldý gülüþlerim




Nazlý TOLUN




Sosyal Medyada Paylaşın: