Ýçini kavursun aþkým. Benim olamýyacaðýný bile bile, Her gün daha da baðlan eski mutlu günlerine. Attýðýn her adýmda bir anýyla karþýlaþ, Baktýðýn her yerde hayalimi yaþa, Her cümlen her kelimen adýmla baþlasýn, Her nefes alýþýnda tam göðüsüne bir aðrý girsin, O aðrýnýn adý vicdan azabý olsun. Kim dokunsa eline, O mu geldi diye irkil. Olurda adýmlarýn getirirse seni yaný baþýma, Korkarak ama içinde büyük umutlarla gel yanýma. Gel ki, Seni kovduðumda yüreðin bin kat daha parçalansýn. Gel ki, Söylediðin o ilk kelime haykýrýþýmla boðazýnda kalsýn. Gel ki, Gözlerimde ki nefret, yaksýn gözlerini. Ýçine içine aðla. Ve giderken dünyan öyle bir yýkýlsýn ki, Ne çekmiþim anla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
betul kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.