Tutkusu kendine yenik düþen bir yosma Bir yosma gibi kaldýrýmlarýn serin gürültüsünde Yine bir ýslýk yaðmuru eþliðinde Kapalý gözlerim, sözlerim yarým Yenilmiþliðin hüznüyle Kaskatý kesilen kelimeler Kelimelerde gizlenen seviler, nefesler, tükeniþler…
Biliyorum, düþüncenin kendisi kýyamet habercisi Parça parça mavi bir cam tozu gibi yani Dokundukça fark edilecek o acýmtýrak hüznüyle Tutulasý bir tende uzaktan uzaða yasak seviþmek Bundan böylesi gözlerine, kaçamak iliþmek…
Sustum, karanlýklara büründü bütün kapýlar, Surun soluðunda bir gün güneþ yeniden doðar…
A. Selim AKOL
Sosyal Medyada Paylaşın:
MeLeKTaVuS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.