Gecenin bu dar vaktinde aceleyle eve geldim,
Elbette ki ilk önce akþam yemeðimi yiyecektim,
Yýllardýr alýþýðým, gözüm kapalý olsa da hazýrlarým,
Bence önemli olan sonrasýnda alacaðým ilaçlarým...
Biri çekmecemde beni bekliyordu, hemen yuttum,
Öteki sehpada duruyordu, bence oraya koymuþtum,
Çekmeceme baktým, sehpayý evirip çevirdim, yoktu,
Üstelik kaybolan ilaç günde tam üç kez alýnýyordu...
Benden baþka onu alýp da baþka yere býrakan olmaz,
Hýrsýzdan þüphelensem o da yalnýzca bir ilacý almaz,
Gerçi çok pahalýydý, bu nedenle sigorta vermiyordu,
Kimbilir, belki de ilaç hýrsýzý sektörü de oluþmuþtu...
Velhasýlý kelam bu akþam ilaçlarýmdan birini alamadým,
Üstelik aynýsýndan gece vakti bir tane daha almalýydým,
Unutkanlýk böyledir, iyileþmen için gerekeni unutursun,
Unutkanlýk böyledir, þiirin gerçek konusunu unutursun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.