Kanma elkýzýnýn,iþ-ve nazýna,
Soldurur yapraðýn,ömrün söndürür
Bel baðlayýp asla,kanma yazýna
Gülleri kurumuþ Dal’a döndürür
Temkinli olasýn,gönlünü serme
Her olur olmaza,meylini verme.
Kýymet bilmeyenin,gülünü derme
Boþ sevda çarkýnda Sal’a döndürür
Bir baþkadýr sevda,böyle biline
Ateþten libastýr,sarar diline
Mecnuna çevirir,salar çölüne,
Bir meçhule giden Yol’a döndürür
Bu umarsýz derde,bulaman çare
Bir yuva kursan’da,söz geçmez yâre
Gönle hüzün düþer,acýlar sere
Yaþamý þerbetli Bal’a döndürür
Sevip de sevelim,demeyin keþke
Sevdaya düþenin,derdi bir baþka
Sevgi özde gerek,güvenme aþka
Riyakârlar haldan Hal’a döndürür
Durak YÝÐÝT derki,dert beni seçti
Gönlümün baðýný,kurutup geçti
Bir nadan dalýmdan,goncamý biçti
Yolunu þaþýran Kul’a döndürür
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.