gözyaþlarýma taþ baðlayýp , itiyorum pýnarlarýmdan
dönüþü olmayan uçurumlara atýyorum tek nefeslik canlarýný
çizgilerime takýldýklarýnda baþlýyor çýðlýklarý
susturuyorum
kendi ellerimle yön veriyorum rotasýzlýklarýna
tek tek
adým adým
kýyý arýyorum köprüsüz uçurumlarýna
akacaklarý son yer mezarlarý
yüzdeki her kývrým bir hayat hikayesi
her damla bir kahraman örneðiydi
yollarý kesiþen iki ayrý kenar gibi köþe arýyordu her biri
bir yerde toplanýp , buluyorlar renklerini
gece yarýlarý mavi boncuk yerine, nazarýn gücü gezinir üzerimde
yine tepeden inme bir cinnet
aralanýr gözümdeki bariyerler
sýzan kurtulur kalan kurur
þeffaf bir camýn arkasýnda kalýr umutlarý
her seferinde yenileniyor , arkasý kesilmiyor yaþlarýn
imzasý oluyor ýssýzlýðýn o yalayýp geçtiði tende
yataksýz düþler koyuluyor yoluma
haram artýk uyku bana
tutamadýðým dilimin adaðýný borçlandýðým andan beri
yeminlerin yeri sabýr ile deðiþti
artýk senin olduðun her þey bir beden büyük
yorganýn ise boyuma kýsa
ve . . .
seni dalgasý kýrýk maviye terkettim
05/11/2010
17;10
eMÝNE