Ne kadar muhtedirdim, sanki yitik olan nefestim!
Kaptýrmamalýdýr insan kendini, sine-i payesinde ki eþkali bakirliði
Günün her saatinde durmayan koþturmalar hasretindeki sefilliðini
Lades dedirten nefesini bin hüzün içinde buruklaþan umut gailesini
Durmak bilmeyen o serzeniþlerini ahu figan ettiren hicrani hallerini
Bazen la havle çektiren bezginliðini, bazen sürur bahþeden ülfet hali
Öðreneceksin ne oldum dememeyi adam ve kul olmak için bin bir hali
Devren mülkler misaki ve ikamet edilen ne varsa yadedilecektir belki
Nasip telakkisi kalbin latif halinde muhafaza edildiði aþikardýr sanki
Bir güzele asla gönlünü hasretmemeli, ruhu esarete tevdi etmemelidir
Ölüm anýnýn, vicdan sadasýnýn, muhasara altýnda kalan tüm anýlarýn
Hüznüyle eriþip nefesi dillenen bir aþký efsun hale getirip gitmemelidir
Ne kadar gözlerin içi gülse ruhun bizarlýk içindeyse yakar avuntularýn
Dil ne kadar anlatýr ki meskun mahallerin suskunlaþan o badirelerini
Bahtým tanzim edilmiþ zaten, kalbimde þehre muhtaç olan þevk hani
“Rýzkýn onda dokuzu ticarette” derken, kalpazanlýk hali kuþattý sanki
Nefsin tezkiyesinde cihat ilan edilen azim, elalemin derdi oldu billahi
Belki de yazmamalýydým, umutlarý karanlýðýn kollarýna mý atmalýydým
Cehdi, baðnazlýk için mi ruhumun didarýnda mahzunluða býrakmalýydým
Neden ne derleri kalbimin en mukayyetli ve muteberli vaazý saymalýydým
Niçin suskun kalmýþ nefeslerin derdi gamýyla ruhumu ferahlatmalýydým
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.