Geleceksen eðer,
Gökyüzüne secde edeyim,
Yaðmurlar yaðmasýn da,
Sicim gibi aksýn doðaya.
Mevlanaya gideyim,
Köle gibi eðileyim,
Her sözünü öðrenip,
Ezbere söyleyeyim.
Temizlerim ayaklarýn basacaksa,
Taþ, çakýl,kum ne varsa,
Ellerimi de kanatsa,
Zerresi kalmazki asfaltta.
Çýnar dibi ya da söðüt,
Yok, daha güzeli ladin,
Yalvarýrým gölge edin,
Çok kýymetlim gelenim.
Eðer geleceksen sonunda,
Mehtapla yine barýþayým da,
Yine aksýn derya kýpýrtýlarýnda,
Ben de hare olayým yolunda.
Yüreðimin tarlalarýna,
Sevgi ekeyim yeniden,
Bir de su vereyim umutla,
Sen toplarsýn nasýlsa.
Ey hasretle beklenen yâr,
Yine iþ baþý yapsýn bahar,
Süresiz izin aldý bak,
Sarý yapraklý sonbahar,
Sen geleceksen eðer,
Yüreðin surlarý yýkýlsýn.
Aþka dair tüm beklentiler,
Savaþ açýp kazanýlsýn.
Layýk olsun bekleyiþler,
Özgür kalacak tüm hayaller,
Tarih ilk kez bu aþký,
Belki de bu son sevdayý,
MÜrekkep çeþidini unutsun,
Sadece altýn harflerle yazsýn.
Ama geleceksen yâr,
Geleceksen ansýzýn...
Ayla ÝZGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.