Bugün kötü bir gündeyim, her an deðiþkenim,
Önce depresyonum baþgösterdi, rahatsýzlandým,
Sonrasýnda kalbime býçaklar saplandý, uzandým,
Ýyileþtiðimi zannederken yeni baþtan uzandým...
Bir yandan da soruyordum kendime: ’Bu neden?’,
’Bütün rahatsýzlýklar ayný anda baþgösteriyor.’,
Bir açýklamasý olmalý ama cevabý geliyor zihnimden,
Yorulunca olumsuzluklarýn hepsi birden patlýyor...
Neden mi yoruldum? Onun da bir cevabý var bende,
Elim alýþmýþ, hayata baþlamýþ oldum geniþ bir ailede,
Az olsun desem bile nedense olay geniþleyip duruyor,
Sonunda kocaman bir tencere aygaza oturuyor...
Demek ki o kocaman tencereyi doldurmak beni yordu,
Neyse ki bu seferki sarmalar üzüm yapraðýndan oldu,
Öncesindeki lahanaydý, bilen bilir onda oluþan sorunlarý,
Kapatmak zor oluyor üzerindeki þiþman damarlarý...
Neyse ki piþti artýk, ben de uzanýp biraz dinlendim,
Yorgunluktan olsa gerek, hala bir parçacýk yemedim,
Mutlaka ki güzel olmuþtur, elimin ölçüsünü seveyim,
Ayýptýr söylemesi, bunlarý anneannemden öðrendim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.