Aðaçlar savrulur rüzgardan Güneþ doðar doðanýn üstüne Doða ‘nýn ahengi kuþlarýn sesiyle bütünleþir Ýnsanlar,insanlar dört bir yanda Birbirinden haberleri yok Bazýlarý yarýný düþünmez Bazýlarýysa çaresizlikten Ne zaman öleceðini düþünür
Baþa sarýyor bir kaset gibi Ömür demek törpülemek kendini Maskelerin ardýnda kötülükler var Duy sesimi duy yalvarýþýmý Ses ver bana bir yol göster Geçip giden zamanda çaresiz insanlar Yalvarýr sana yardým et diye Duy seslerini gör çaresizliklerini
Yalanlardan sýkýldýlar Aðlamaktan yoruldular Yol göster Duy seslerini
Bazen çaresizlikten ne yaptýðýný bilmezler Senin verdiðin caný onlar almak isterler Huzur bulmak ,mutlu olmak için Senin yanýna gelmek isterler Duy seslerini duy Gör karanlýða doðru yürüdüklerini.. Sosyal Medyada Paylaşın:
zoeykızılkus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.