Bana yalnýzlýk türküsü söyleme,
Bakma bana ihanet dolu,
Gecenin sýrrýndan bir giz fýsýldama,
Eteklerinde hüzün biriktirme benim için,
Süreceksen aþkýn acýsýný dudaklarýma,
Sür, sakýn geri çekilmesin ellerin,
Ama öp beni sonrasýnda,
Çünkü ben üþüyorum sevdiðim.
Sen aldýrma yataðýmý süsleyen çiçekleri,
Hiç biri senin gibi açamadý bir gonca,
Ve uç veremedi bana baharlarýnda,
Çýðlýklarýnda yalnýzlýðý saklarken,
“Seviþmek zenginlerin harcý” der þair ya,
Ben yüreðinde bir senli olan fakirdim.
Ve hiç ihanet etmedim ruhuna,
Haydi dik gözlerini gözlerime,
Vur beni bakýþlarýnla.
Sararan yapraklardan duymayayým gidiþini,
Baþka gözlere bakýyorsa gözlerin, bilmeyeyim,
Çýðlýklarýn inletiyorsa bu koca þehri,
Kývranýyorsan bir zenginliðin esaretinde,
Býrak benim yüreðimdeki bende kalsýn.
Sakýn dokunma iri gözlü kadýn,
Sen sun kendini hüzünbaz gecelerde,
Ben gece olur seni saklarým.
Saklamasýný bilirim de kendime,
O nedenle aþkýn acýsýný sür,
Bulaþsýn acýlar buruk tebessümüme,
Kenetle ellerini ellerime,
Düþsel bir oyunda loþ bir ýþýk gibi,
Saklan sen ruhuma ve ben sensizken,
Titre ayazda kalmýþçasýna,
Mahremiyetinde saðanaklar yaðarken,
Islan haydi denizkýzý gibi,
Denizden çýkmýþçasýna ýslak dursun saçlarýn.
Býrak sere serpe kalsýn gerdanýn,
Dokunmaktan korkma ruhuma,
Sevdamýn ortasýna aksýn acýlarýn,
Aþk emzir bana.