Sen gözlerimde hafif bir gercek Yüreðime tohumlar serpensin Sen Pola týn sevgisini yeþerten Dünyamý cennete çeviren Sen tenimi sevginle besleyen
Bedenimde ki yumuþak kudretsin Sen bitmeyen naðmelerin kadýnýsýn Sen varya bitanem Kemanýmýn ölümsüz aþký Sen hayatýmýn ilk baharý
Ben sevdana kapýlan aþk adamý Bügün de yarýnda ölümüne varým ben Gözlerinin derinliklerinde kaybolan Gökte ki yýldýzlara adýný yazdýran Sen doðmayan güneþim
Evimin anaç kadýnýsýn Sen birtanem evlatlarýmýn anasý Sen var ya sen taptýgým kadýnsýn Geceleri düþlerimde Gündüzleri hasretinle
Sen özleten kadýnsýn Sen Melehat’ým alýn yazýmsýn Sen ve ben Ölümüne seven
Remziye Çelik
Bu þiir ÝZMÝR askeriyesinde görevli memur Polat Kaya’dan eþine hediyesidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.