üzerimde cocukluðum
dolaþýrým!
Zýtlýk! ...
parçaladý sübyan yüzümü
bed kaldý dualar..
...
durma!
öksür!
suretinde
sahte gülümseme refakat
ispiyonladýðýn
bendeki nefret
fahiþeliði
ödlek bakýþlarým
cýkmaz bir yol aðzýndayým
kursaðýma kacan karanlýk
cocukluðumun leþini eþmekde
sübyan dilimde öfkenin küfrü
seccade gibi
bakma eðil!!
Esiri olmuþum yalanýn
Ne bir imdat sesi
gelen acýnýn si mgesi
azap sesi
artýðý
imtihanda
aciz yürek!
intihar mektubu gözlerim
dudaklarýmý büzüþtüren cocukluðum
aðzýmdan fýþkýran kadýnlýktý
kýrmýzý papuclarda saklanmýþ
boynu bükük duruyor saatlerce
oysa kimseyi incitmedi.
oyuncaklarýma iliþtirdiðim günahlarým
huysuz ve þýmarýk kaprisler biriktirdim
Ben büyüdüm Diyebilmek hürriyetine
özgürlüðüm sana kaba kuvvet
duygusuz, donuk günahkar
apseli yüreðimi sýzlatan
reçetesiz ilaç
on yüz yalancýk yuttum..