Yüreğimdeki Sökükleri Dikmek İçin

Yönsüz zamanlarýn birinde
rüzgarla seviþiyor
saçlarýmýn kýzýlý
ayaklarýmý geride býrakýp
þehir terk ediyorum

Attýðým her adým
dibe doðru inen merdiven basamaðý
dünlerim,
diþ minelerimi sýzlatýyor
gözlerimden dökülen damlalarý silmeye
mecalim yok
mevsimse,
sonbahar




Ürkekliðimde
solucan tenli adamlar dolaþýyor
can yakarak
boynundaki tasmadan tutunurken
hayata
süründüðümü saklýyorum
usulca




Ýlk defa giden oluyorum
geri alýyorum
bakire þehrimi
hýrsýz martýlardan




Çýðlýklarýndan cansýz bedenler düþüyor
hayallerimin
mihenk taþlý kaldýrýmlarýna



Þimdi
topuklarýma kadar hissizim
ýþýða uçan pervane böceklerim
istekli olsa da..
sonlar
dilimde jilet kesiði



Ellerimden tutar mýsýn ?
dünyaya dönüyorum

...

Eteðimde
toplama papatyalar







Çiðdem Parlayüksel





Sosyal Medyada Paylaşın: