Susuzluk ; suyun içindeyken suya kanmamakmýþ. Hasret ; sevdiðin yanýndayken gözlerini uzaklara baðýþlamakmýþ. Sevmek ; sevgiyi içinde kor gibi yakarken gözyaþlarýnla sulamakmýþ. Acýysa; köz gibi yürekte çýplak ayakla gezerken bir of çeken dilini kaleme baðlamak inleyen kaðýdýn çýðlýðýnda sesini sessizliðe mühürlemenin adýysa sûkut etmekmiþ.
Dil susmaktan vazgeçip söz manaya kavuþunca , gönül ömrünü dünyada yitirir özünde kendini bulurmuþ Bir kalem bir gün kaðýda küsünce ölmez yeniden yazmaya karar verince boðazýna dilini dolayýp kendi ipini yine kendi kesermiþ. Hýçkýrýklar düðüm düðüm olunca uzayan yollarda yol kendi üzerine basýp geçermiþ Sözün özünü toplayýp insanlýða ulaþmanýn yoluysa Yolcu olmaktan geçermiþ
duygusalca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayatbilgisidefteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.