SÜKÛTUN SÜKÛTU
Gülüyor elemlerim, sevdâlarým hiç dönmez
Siyaha çalan mâtem, aðlatýr rüyâlarý
Zamana hüsrân deðdi, alevlerim hiç sönmez
Çýðlýðý döken hicrân, inletir hülyâlarý
Þafak bugün arzusuz, seher bugün kor biçer
Sazlarým neþveleri, mýzrapla yoluverdi
Yüreðime ansýzýn, hüzünler doluverdi
Akýyor seller gibi, gözyaþlarým hiç dinmez
Denizim kum yerine, getirdi kayalarý
Gökyüzünden nurlarým yüreðime hiç inmez
Kasvet yaðdýran günler, soldurdu mahyalarý
Dudak bugün bülbülsüz, nefsim bugün kor seçer
Zamanlarým hýzlýca, hüsrâný buluverdi
Ýçte hazan titreten, katranlar salýverdi
Âþýklarýn dermâný, þiirlerime sinmez
Alýrlar meþk odamdan, titreyen ziyâlarý
Sevdâ salýncaðýma, güzellerim hiç binmez
Getirirler bahtýma, sarsýlan dünyalarý
Ocak bugün dermansýz, kalbim kendinden geçer
Meclislerim, elimden segâhý alýverdi
Sazlarým durmaksýzýn mâtemi çalýverdi
Dilim çaba dökse de, hasýmlarýný yenmez
Ufuklarým durmadan, daðýtýr deryâlarý
Öyle sükût ettim ki, buna sessizlik denmez
Þiirimin nefesi, çaðlatmaz Yahyalarý
Yaprak bugün yetimdi, durmadan zehir içer
Zamaným sofralara, isyanlar kýlýverdi
Aydýnlanan hislerim, karanlýk oluverdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.