Sevda; Yokluðunda seni yaþamaktýr. Sen yokken seninle olmak Sarýlmak sana sýmsýký, sýcaklýðýný hissetmek Öpmek,koklamak. Sensizken seni yaþamaktýr Sevda.
Gecenin bir yarýsý, Bulutlar arasýnda kalmýþ Ay ýþýðýnýn Aydýnlatmaya çalýþtýðý karanlýk sokaklarda Yaþlý ve de yalnýz bir adam;
Aniden, arka arkaya çakan þimþek Ardýndan insaný ürperten þiddetli Gök gürültüsü Giderek artan müthiþ bir yaðmur Yaþlý adam dönmüyor geriye Maksadý kuytu bir yer bulup oraya sýðýnabilmek.
Derken,zor zahmet bulabildiði, Büyük bir aðacýn kovuðuna sýðýnýyor. Sigarasýný yakmak için çakýyor çakmaðýný Birde ne görsün! kendisini yaðmurdan koruyan O aðaç namý deðer muhteþem ardýç aðacý. Hani þu þiirlere konu olan.
Ýþte o aðacýn kovuðun da Ýçip,içip seni düþünmek, Seni özlemek, Senin adýný sabahlara kadar sayýklamaktýr Sevda.
Seninle yatýp,seninle kalkmak, Seninle yiyip,seninle içmek San ki gerçekten sen gibi.
Ve nihayet; Senin yokluðunu o aðaç kovuðunda hisetmektir. ÖLMEK!...
Adil Muzaffer Sosyal Medyada Paylaşın:
Adil Muzaffer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.