Sözleri dost,yürekleri düþman bir bilinmez alemdeyim. Tezatlýðýn baþ gösterdiði,yalanýn doðru bilindiði, Sevdanýn sellerini,aþkýn küllerini kanatlarýmla uçurduðum Güneþin sýcaklýðýna, gökyüzünün saflýðýna sýðýndýðým, Yaradandan af dilediðim, iki nefeslik dünyada kimseyi incitmeden yaþamaktý riyakar yaþantýyý. Karýnca kadar çalýþkan olmaya çalýþmak; arý gibi deðerli bir besin koyabilmek adýna, bir kuþun yuvasýna sahip çýkmasýna, insanlýk adýna, bize verilmiþ çeþitli çeþitsiz niðmetler uðruna, küfre düþtüm hayvanlardan hünersiz oluþumuza. Derde düþtüm.Sadýk olmayýþa.Ýçi dýþý bir olmaktý esasýmýz. Ne elde kaldý ne avuçta.Þimdi neyi býrakacaðým? Yüreðimde kalmýþ zambak çiçeði, koparýp yolsamda tekrar yeþeren. Aklýmda küflenmiþ düþünceler, dýþarý çýktýðýnda zehirleyen. Umutsuzluðu umut saymayý herþeye raðmen becerebilen olmak adýna; inadýna istediklerimin ve inandýklarýmýn peþinden,her ne pahasýna olursa olsun paralýycam bu ömrümü küfre düþmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
firuzen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.