Deryâ-ý aþkta yüzdü, nazlý deniz kýzlarý
Onlarý muntazýrdým, sâhilde ve yazlarý
Gelmelerini beklerdim, güneþin gurûbuyla
Fakat geri dönerdim, gamlarýn grubuyla
Gidenler hiç dönmedi; âkýbetleri meçhûl
Bazýsý evlenmiþtir; bazýsý hâlen betûl
Deniz feneri gibi, yandým durdum sâhilde
Maþûkumun bûsunu, duyardým esen yelde
Nâme-i aþk gönderdim, bembeyaz martýlarla
Yâre rüzgâr gönderdim, aþk dolu þarkýlarla
Hüzünlü þarkýlarla, geri döndü rüzgârlar
Kara kýþa döndü hep, içimdeki bahârlar
Malûmdu ki hâlinden, maþûkun beni terki
Ayân beyândý bana, kalbinde mahfî zerki
Aðlayan þu kalbimdi, o deryânýn kaynaðý
Hiç kuru görmedim ki, þu hüzünlü yanaðý
Sularýn altýndadýr, her aþkýmýn enkâzý
Kalbime kâr etmedi, þu aklýmýn ikâzý
Mecâzî aþkýn mumu, çabuk yanar ve söner
Haa þimdi mi anladýn, aptal ve salak Soner?
Onlar hiç girmediler, bu aþkýn deryâsýna
Dönüp hiç bakmadýlar, aþkýmýn aynasýna
Deniz kabuklarýmý, topladýlar sâhilde
Boðazlarýna takýp kullandýlar tecmîlde
Kalbin amakýnda aþk, dürrü’l-meknûn misâli
Onu çýkarmaya da, yetmez maþûkun bâli
Bana aþký sormadýlar; tek dert para ve sûret
Hepsi eve, koltuða, çoluk çocuða hasret
Boþaymýþ meðer boþa, bir kýz için aðlamak
Hergün, âteþ-i aþkla, cihergâhý daðlamak
Ben bayâbân-ý aþkta, Mecnûn gibi aþkbâzdým
Yârin, tîg-i müjgânla, vurduðu bir þahbâzdým
Artýk fânî Leylalar, yoktur kalbin tahtýnda
Zâten hiç olmadýlar, bu Soner’in bahtýnda
Soner Çaðatay 3.Kasým.2010 / Wuppertal
Kelimeler:
Aþkbâz: Âþýk
Tîg-i müjgân: Kirpik oku (Tîð: Kýlýç ve ok manasýna gelir. Galiba Týð kelimesi buradan gelmedir)
Þahbâz: Doðankuþu
Mahfî zerki: Gizli ikiyüzlülük
Bû: Koku
Tecmîl: Güzelleþtirmek, süslemek, makyaz yapmak
Dürrü’l-meknûn: Saklý, sedefin içindeki inci
Bâl: Akýl
Amak: Derinliðik ve dip
Betûl: Bakire ( Ýbranice’den Arapçaya, Farsça’dan Türkçe’ye geçmiþtir)