Ceninin KÜRTAJ Sorgusu

Söyleyin! Hangi gerçek, katlimi haklý kýlar!
Tövbe dile dolansa, tükenir mi bu çile!
Cânî dâhi ürperir, acýr, gözleri dolar;
Kim parçalar içini kendini bile bile.

Çoðu meþru dölledi, birçoðu gayrimeþru!
Meydana geliþimin, ben miyim muhâtabý?
Günâhsýz varlýðýma soru üstüne soru!
Mekânsýz tenhâlarda, yanký bulur hitâbý.

Ey kendini bilmeyen budala, soysuz gürûh!
Sahipsiz deðilim ki medeniyet vehminde;
Þekillendi vücûdum içime üflendi rûh
Þüphesiz büyütecek Rahîm beni rahminde!

Dâvâsýnda ben miyim, yoksa siz mi kader/siz!
Düþün’ü azmettiren, kösnül yülgü ni’hâyet.
Heyhât! Akýl tutulur. Sevgi, izân umarsýz;
Zîrâ kürtaja cevâz, düpedüz bir cinâyet!

Ha beni öldürmüþsün ha yoldaki çocuðu!
Müdâhalen doðru mu seyrindeki hayata?
Sor, sorgula bakalým; ruhundaki göçüðü
Azâp, düþman baþýna; saldýrýr hissiyâta!

Topraðýnda doymadan, rüzgârlara nâzenin;
Sürüldüm vicdânlardan, ca’nevim paramparça.
Kaç zamana savruldu artýp eksilmeyen kin!
Vebâlle demir alýr, âhrete barça barça…

Niyetler her nasýlsa, ameller ona çýkar.
Fütursuz saçýlmasýn er ya da diþi gamet!
Düþüncesiz icraât insaný zora sokar.
Ömrünün bakiyesi unutma ki kýyamet!

31.08.2009 04:45
01.09.2009 17:25

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: