SALİM’İN HİKAYESİ
Sýcak bir öðlen vakti
Köy ebesinin nasýrlý kara ellerinde
Bir kilo üç yüz gram ve pislikleri aðzýna dolmuþ vaziyette
Dünyaya geldiðinde
Anasý kanamadan öldü onu göremeden
Salim de ölür diye
Sarýp eski yatak yüzünden yamalý bir örtüye
Beklediler bir kaç gün
Birkaç ay
Birkaç sene
Ölmedi
Bekleyenlere inat
Ölmedi ya
Yüzü de hiiiç gülmedi
Aðlayamadý sýcak bir kucaða gömülüp
Kirli sarý saçlarýnda dolanmadý nasýrlý anne elleri
Bazen aç bazen yarý tok kalktý sofradan
Zayýf ve çýbanlý yetim
Bir diz kýrýmlýk yeri vardý ya sofra baþýnda
Böyle acýlarla ulaþtý altý yaþýna
Dayýsý bir kurþunkalem
Bir de defter tutuþturdu eline
Ýlk mektep zamanýnda Salimi
Teslim etti Muallim Ýhsan’a
Eti senin
Kemiði senin
Kaderi senin elinde
Ýster ak ister kara yaz
Azýk torbasýnda az kuru ekmek
Bir parça peynir, bir soðan
Dýþarýda jilet gibi bir ayaz
Koltuk altýnda iki üç pir’e
Ayaðýnda yýrtýk cýzlavet
Baþladý ilk mektep bir’e
Gitti geldi iki üç sene
Aðlaya aðlaya söve söve
Baktýlar çocuk okumayacak
Saldý mallarýn peþine
Salim koþtu daðlara
Karýþtý koyunlara keçilere
Bir sene beþ sene derken Salim
Büyüdü koyun keçiyle beraber
Her yýl arkasýndan hüzünle seyretti
Kurbana verilenlerin
Her yýl kardeþini gönderiri gibi
Acýsýný hissetti kavrulan etlerin
Derken Salim büyüdü
Koyunlar büyüdü
Koyunlar kurbana gitti
Salim baktý arkasýndan kýnalý kuzularýn
Seneye siz de beni terk edersiniz
Beni býrakýp cennete gidersiniz
Dedi sitemle kulaklarýna
Kýnalý koyunlarýn
Bir sabah soðuk ellerini keserken
Dayýsý elinde sarý bir zarf
Aldý karþýsýna Salimi
Zarf resmi ya
Dayýsý daha resmi
Salim güldü gülecek
Boðazýnda biriktiryor gülücükleri
Dayýsý taþ gibi
Devlet gibi
Seni askere çaðýrýyorlar dedi
Salimin gözü alüminyum leðene takýldý
Bak bi de adam yerine koymazlar derdin
Saymazlar derdin kendini
Salimin köyünde bir sevdasý vardý
Gerçi biraz zayýftý… Fukaraydý… Çelimsizdi
Salim der baþka bir þey demezdi. Askere gideceði güne yakýn bir zaman
Yolda karþýlaþtýlar…
Kýzcaðýzýn yüzü kýpkýrmýzý
Laflar aðzýnda ezildi
“Salim” dedi.
“Ýnþallah sað salim dönersin”
Salim güldü
“he ya kýz “ …
“Zaten adým Salim ya” deyiverdi
Gülüþtüler.
Küçük elleriyle
Sevdalarýný bölüþtüler
Bir gören olmadan
Çabucak tarlada kayboldular
Mýsýrlarýn arasýnda iki saat kadar
Çakallarý kovalayýp
Mýsýr püsküllerinden býyýk yaptýlar
Mýsýrlar…
Bir o yana yattý
Bir bu yana
Bir o yana
Bir bu yana
Sonra durdu…..
Muhtar ellerini masaya vurdu.
“Kanun der kiiii” diye baðýrdý gözlerini kýsarak
Hacý Musa “Hay senin ganununu …yim”
“Adam o haliyle iþi bitirmiþ,senin ….miþ ganununu”
Sonra sustular
Madem olan olmuþ
Ölmüþle…þey olmuþa yok çare
Salim köy meydanýnda geziniyor
Birkaç telli býyýklarýný sývazlayýp
Göksünü gere gere
Ortalarýnda askere gidecek Mart’ýn
Martýn onuncu günü bu gün
Salim havalarda geziyor
Aðzý kulaklarýnda
Ben goydum diyo hadi siz çýkartýn
Muhtar deli öküzler gibi bir o yana bir bu yana üfleyip dönerken
Durdu…
Baktý…
Baktý…
“Çaðýrýn len imamý” diye baðýrdý
“Kýz yüklü”
“Oðlan dünden razý”
“Tam zamaný”
Bir iki çengi felan,bir iki batman kavun,peynir
Bir kasa büyük raký
Al sana düðün.
Hadi yürüyünnn..
Salim’i çaðýrdýlar muhtarýn evine
Yeþil bi gömlek
Bi kumaþ pantolon
Bi burunlu siyah ayakkabý
Bir de sinek kaydý týraþ
Kolonya da sürdü bolca
Bi yakýþýklý oldu damat olunca
Kýzý da kýrmýzý bi elbiseye koyup
Salim’e avrat yaptýlar
Hoca ne derse Salim “ he “ der
Kýz zavallým ürkek…
Bi Salimi var hayatta
Salimin eline yapýþmýþ ezer ezer
Bir davul
Bir zurna
Bir de zifaf en hararetlisinden
Mýsýr tarlasýndaymýþcasýna Düðünde köyün delisi
Bir kaç meraklý köy karýsý
Ýmam da gelmedi içki içiliyor diyerekten
Köyün berduþlarý bevava içkiylen daðýtýp
Ucuz bir gece çaldýlar fukara felekten
Zurnacý bozuk paralarý elinde hýzlýca sayýp
iki üç oyun havasý çaldý
Zurnayý soktu kuaþaðýna
Salim o sene adam yerine koyuldu
Piyade birliðine teslim oldu Acemilik çarçabuk bitiverdi
Bir kamyondan az bir þey fazla dayak yiyerek
Çavuþ döverrr
Onbaþý döverrr
Yüzbaþý yumuþacýk sesiyle nasihat eder
Dayaktan önce
Salim ana avrat yedi sülale söver
Tuvalette gizlice
Usta birliði Salim’in
Çok uzakta
Mevziden çýkýp çiþini yaparken
Bir ayaðý memlekette
Bir ayaðý Irak’ta
Bir gece siperde koyunlarý düþtü aklýna Salim’in
Sonra sipere düþtü
Bir roketatar mermisi kara koyunlarla
Ortalýk toz duman koyunlar savruldu bir yana
Salim birkaç yana
Birkaç parça
Tepelerden güneþ vurunca parçalanmýþ botlara
Önce kollarýný koydular tahta kutuya
Sonra yarýya kadar yanmýþ bedenini
Bir daktilo sayfasý kadar yazýp
Ölüm nedenini
Ýliþtirdiler dosyasýna
Okuyamadýðý mektuplarýnýn yanýna
Dumanlar uçup gidince
Gözlerini açýverdi Salim
Bir aydýnlýk bir yeþillik bir güzel her yan
Kelebekler rengârenk oynamaktalar
Her yerde beyaz benekli kuzularýyla
Kurbanlýk koyunlar
Karýþtý koyunlara
Karýþtý yünlere
Kavuþtu eski günlere
Bütün kurbanlýklar
Ýþte pazartesiyi salýya baðlayan gece
Bayraða sarýlý bir tabutla köyüne dönünce
Yetim Salim... Muhtarlýða al bayraðý çektiler
Kahvehanenin sandalyelerini meydana dizip
Garnizon komutanýyla
Kaymakam beyi beklediler.
Cenaze namazý meydanda kýlýndý
Bayram kürsüsünden konuþmalar da meydanda yapýldý
Herkes meydanda aðladý
Mýsýr tarlasýna bakan köy meydanýnda
Karýsý bitkin periþan
Komutanlarýn sürahili masasýnda oturur.
Karnýndakiyle beraber.
"Kaný yerde kalmayacak" der komutan.
Eðilip yanýndaki muhtara "þehidimizin adý neydi?"
Diye de sorar çaktýrmadan.
Al bayraklý bir mezar taþý görürseniz " Hacýmusa" köyünde
Kaymakamlýk fak fonundan mermeri yapýlmýþ
Ýþte orasý "Yetim Salimin" dünyadaki bir karýþ topraðýdýr.
Ýster savaþ ister barýþ
Vermem ondan ben bir karýþ
Babýndan yani.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.